بیشتر نگران این بودم که شاید کسی که اتاق را تمیز کرده عکس را همراه با قاب شکسته اش دور انداخته باشد.  این آخرین عکس…

فصل ششم     ولف  به زحمت کراوات زرد رنگم را از گردنم کشیدم و آن را بر روی زمین پرت نمودم.  خیلی ملایم بود.…

«من هیچ خواسته ای ندارم!»  «ما هممون یک چیزی می خواهیم»  طفره رفتم «تو خودت چی می خوای؟»  «خدمت به کشورم. جستجوی عدالت و محاکمه…

صدای گذاشتن لیوانش را بر روی شیشه میز بار شنیدم و بعد صدای قدم هاش که به اتاق نزدیک می شد به گوشم رسید.  قلبم…

بر روی کاری که انجام می دادم تمرکز کرده بودم،- لباسها را خراب می کردم و کراوات هایی که ارزش هر کدامشان چند ده هزار…

فصل پنجم     فرانچسکا    صبح روز بعد ، من شکلات های مارک گودیوا را در سطل آشغال آشپخانه، جایی که امیدوار بودم ولف…

صدایش از شدت احساساتش لبریز از خستگی بود، دستان لرزانم را به سمت صورتش دراز کردم و برای اولین بار گونه هایش را لمس نمودم…

پذیرش بی قید و شرط و کامل شرایط در آن موج می زد.  هر دوی آنها در اوایل بیست سالگیشان بودند.   هردویشان زیبا، مجرد…

با عبور ما از درب های پر زرق و برق سالن ، ازدحام جمعیت هم در اطراف ولف بیشتر و بیشتر می شد انگار او…

فصل چهارم     فرانچسکا:  دو روز بی ارزش دیگر در میان چهار دیواری اتاق در حالیکه  خون خونم را می خورد، سپری شد.  …