رمان فیکس

  تنش از روم کنار رفت و کنارم دراز کشید به ساعتی که روی دیوار مقابل تخت زده شده بود نگاه کردم خوب یه ساعتم…

  مچ دستم گرفت و کشیدم سمت خودش و نیشخند زد. _میخوام برم. سرش کج کردو آورد پایین، گوشه‌ی لبم بوسیدو سرش کنار گوشم برد…

  توی همون باز هم نگاهم به کبودی های روی پوستم افتاد. لعنت بهت کامیار لعنت… چی از جونم میخوای تو آخه. انقدر پوشت تنمو…

با عصبانیت سرش فریاد زدم: – هرزه منم یا تو که با اینکه نامزد داشتی همش چشمت دنبال من بود؟! من‌که ازت متنفر بودم تو…

آهی کشیدم و گفتم: همچین دوست داشتنی کم پیدا میشه. نگاه‌م کرد و راه افتاد‌. مگه چی گفتم؟  شونه بالا انداختم و دستام تو جیب…

بی توجه به حرسی که توی تک تک رفتارم مشهود بود قهقهه وار خندید و گفت: _اره چه شوهر وفا داری. نکنه خبر نداری همسرت…